Από τον Σωτήρη Μπέκα
Με μία τριλογία που περιλαμβάνει δύο κυπριακά δημοτικά τραγούδια (“Η Βρύση Των Πεγειώτισσων” και “Το Τέρτιν Της Καρτούλλας Μου”) προλογίζει η τραγουδίστρια, Φρόσω Στυλιάνου την επερχόμενη δισκογραφική δουλειά της που αναμένεται να κυκλοφορήσει τον Απρίλιο, με τίτλο «Δεύτερη ανάγνωση – Μεσάνυχτα στο Σιέρρα». Ωστόσο, η τριλογία αυτή κρύβει κάτι ακόμη πιο βαθύ και προσωπικό για την Φρόσω Στυλιάνου, διότι είναι αφιερωμένη στην ιδιαίτερη πατρίδα της, την Κύπρο (η ίδια είναι γεννημένη στη Λευκωσία) και με αυτό τον τρόπο εκφράζει τα συναισθήματα και τη θέση της για τη διχοτόμηση του νησιού. Μάλιστα, τα δύο κυπριακά δημοτικά τραγούδια φέρνει κοντά, το ένα δίπλα στο άλλο, σαν συγκολλητική ουσία, μία υπέροχη διασκευή στο “Τσάμικο” του Διονύση Σαββόπουλου, όπου μερικοί στίχοι έχουν αντικατασταθεί με ονόματα κατεχόμενων πόλεων και χωριών της Κύπρου, ενώ στην κατάληξη του τραγουδιού παρεμβάλλεται και μία σύντομη μελωδική αναφορά στο -επίσης- κυπριακό δημοτικό τραγούδι «Ψιντρή βασιλιτζιά μου».
Είναι πολύ χαρακτηριστικά τα όσο αναφέρει η ίδια η Φρόσω Στυλιάνου για τη συγκεκριμένη καταγραφή:
“Αυτό το μουσικό κολάζ, είναι το στεγνωμένο δάκρυ. Όπου καμία κάθαρση δεν επήλθε. Καμία ανακούφιση. Βλέπεις, όλα είναι ακόμα εκεί. Ο κατοχικός στρατός, τα ερείπια, τα ψέματα. Των άλλων και τα δικά μας.
Γεννήθηκα λίγα χρόνια μετά την εισβολή στην Κύπρο, και μου είπαν, «Νά η χώρα σου. Είναι μισή. Αυτήν έχουμε.». Μισή η πόλη μου, μισή η πατρίδα μου, μισή η ζωή, μισές οι αναμνήσεις, μισές οι ιστορίες, μισοί οι άνθρωποι.
Μάλλον μέσα μου προσπαθώ να την ενώσω. Να την φανταστώ ολόκληρη. Πιάνομαι από τα τραγούδια, από την μουσική που κάνει τα όνειρα αληθινά. Ξεχνώ και δεν ξεχνώ. Πατώ και δεν πατώ στο τώρα. Είμαι η δεκαετία του 80’, είμαι η γενιά που ήρθε μετά, που άκουσε αλλά δεν είδε. Που δεν ξέρει πως είναι να είσαι ολόκληρος.
«Η βρύση των Πεγειώτισσων», «Το τέρτιν της καρτούλλας μου». Παραδοσιακά της Κύπρου, ελαφρώς παραφρασμένα στα φινάλε, κρατημένα σφιχτά από το «Τσάμικο», του Διονύση Σαββόπουλου. Τον ευχαριστώ, όχι μόνο για την άδεια διασκευής, αλλά και που μου επέτρεψε να αντικαταστήσω κάποιους από τους στίχους του τραγουδιού, με ονόματα κατεχόμενων πόλεων και χωριών της Κύπρου.
Ένα μουσικό μέτρο πριν την θρυλική κατάληξη του «Τσάμικου», η μελωδία που ακούγεται στο πιάνο, είναι από την εισαγωγή του παραδοσιακού κυπριακού τραγουδιού «Ψιντρή βασιλιτζιά μου». Ένιωσα πως γίνονται ένα, τόσο εύκολα.
Τα εμβόλιμα πλάνα στο βίντεο, έχουν τραβηχτεί πέρσι με κινητό, από λεηλατημένο σπίτι στην Αμμόχωστο, πάνω στη θάλασσα. Εγώ άκουσα και τις γρήγορες ανάσες της γυναίκας που μπήκε για πρώτη φορά στο σπίτι της μετά από πενήντα χρόνια. Χαμήλωσα την ένταση. Ήταν ασήκωτο.
Ευχαριστώ τους συγκινητικούς καλλιτέχνες Ανδρέα Αποστόλου, Γιώτη Κιουρτσόγλου και Στέφανο Δημητρίου, για το τεράστιο δώρο που μου έκαναν, να δώσουν πνοή με το ταλέντο τους, στον μουσικό μου κόσμο.
Αυτή είναι η προσευχή μου και την αφιερώνω στον λαό της Κύπρου, και σε κάθε λαό που μάχεται σήμερα για την ελευθερία του.”
Ιδιαίτερη μνεία αξίζει να γίνει στην εξαιρετική μουσική ερμηνεία από τους Ανδρέα Αποστόλου (Πιάνο – Keyboards), Γιώτη Κιουρτσόγλου (Μπάσο) και Στέφανο Δημητρίου (Τύμπανα).
Το υλικό από το βίντεο ηχογραφήθηκε και βιντεοσκοπήθηκε ζωντανά, στο Studio Sierra, στην Αθήνα.
Stream/Download:
Spotify: https://spoti.fi/4by8jMF
Amazon Music: https://amzn.to/4bB41nD
Deezer: https://bit.ly/4bGBE7m
Tidal: https://bit.ly/3whQdhH
